Hans Dukkers (1920-1985) was in de jaren vijftig en zestig de meest invloedrijke modefotograaf. Hij was in die jaren ook de grondlegger van het beroep fotomodel. Vermoedelijk is Dukkers autodidact, over een mogelijke opleiding of een stage bij de vakfotograaf is niets bekend.
Hij wist een chemie tot stand te brengen tussen model, mode, fotograaf èn de consument.
In 1948 maakte hij zijn eerste modeopnamen met een model in een studio. Zijn inspiratie was het werk van Erwin Blumenfeld, Irving Penn en Horst P. Horst dat hij kende uit het Amerikaanse tijdschrift Vogue.
Zijn eerste studio opnamen zijn een wereld van verschil met de sobere modeportretten van andere Nederlandse fotografen uit die tijd. Zijn werk is gracieus, mondain, met dramatisch licht en soms met een schuine camera.
Hij wist een chemie tot stand te brengen tussen model, mode, fotograaf èn de consument.
In 1953 introduceerde hij ook de modefotografie op locatie: het fotomodel tegen een brug, bij een lantaarnpaal of met voorbij razend verkeer. In de begin jaren werkte hij in zwart-wit, vanaf 1961 ook in kleur.
Hans Dukkers vervulde in Nederland een pioniersrol rol met betrekking tot de modefotografie.
